گردشگران جهانی

در عصر ما

توفان و سیل

                 در تابستان

آتش فشان

               در زمستان

و زلزله

در تمام فصول

گردشگران جهانی هستند

بی­پاسپورت و بلیط

به هر دیار غریبه

سرزده

          پا می­نهند

آنها

از اشتیاق موزه به دورند

در فکر هدیه و سوغات نیستند

سودای عکس و فیلم در سرشان نیست

این گردشگران

نذیرهای زمانند

با بانگ ظاهر

هشدار می­دهند

پروایی از « شنود » ندارند

توفان و باد

بنیاد خانه­ها را برهم زده است

پرونده­ای

           از این گروه تخریب

در دستگاه قضایی

منتظر حکم نیست

در فن رشوه و رانت

وارد نمی­شوند

آنها نوادگان قهر زمان هستند

اجدادشان

توفان نوح

ابر آتشبار

باد صرصر

سایه­ی آتش­خیز

صاعقه

     صاعقه

             صاعقه

تاریخ­های کفر و ستم را

ممهور کرده­اند (1)

ادامه نوشته

از فعل خوردن

در مرزبندی استثمار

جهان دیار جهانخوران است

در مرزهای حقگویی

جهان وطن گواهان است

گواهی آنان

گزارشی است به مرکز تاریخ

گهگاه گفته اند

این هموطن

آب گل آلود می خورد

کِرم می خورد

گرسنگی و غصه می خورد

از دست ناحق

مشت و لگد می خورد

 

آن هموطن

از باغ­های خوب جهان

میوه می­خورد

رشوه می­خورد

رانت می­خورد

ربا می­خورد

نان تملّق و ترفند می­خورد

آری

تفاوتی است شگرف

بین خورندگان و خوردن­ها.

                                                                      طاهره صفارزاده