به یاد شهیدان
افسوس می خورم که شهیدان کجا و ما
نام آوران عرصه ی ایمان کجا و ما
آیینه دار پرتوِ مهر خدایی اند
دل دادگانِ جلوه یِ جانان کجا و ما
مستند از شراب محبّت ز جام دوست
دُردی کشان میکده ی جان کجا و ما
آزادگانِ عرصه یِ عشق و شهادتند
فرزانگانِ محفلِ عرفان کجا و ما
رفتند عاشقان همه با قامتی بلند
آن نخل هایِ سر به گریبان کجا و ما
همچون کویرْ حسرت یک قطره می بریم
مستانِ از ترنّم باران کجا و ما
بستند بار خویش و به مقصد رسیده اند
یارانِ خوش رسیده به سامان کجا و ما
معجونی از کدورت و عصیان و غفلتیم
مفهومِ نابِ واژه یِ انسان کجا و ما
پیوسته در حضیضِ هوس غوطه می خوریم
روحِ بلند پیر جماران کجا و ما
بیهوده سنگ دین همه بر سینه می زنیم
اسلام ناب و دولت قرآن کجا و ما
پایان گرفت حرفِ دلِ خسته ام ولی
افسوس می خورم که شهیدان کجا و ما
عباس براتی پور
+ نوشته شده در یکشنبه سی و یکم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 16:10 توسط roohi
|