دختر ِ خيام! يک جرعه شرابم ميدهي؟

دزدکي بابا نفهمد شعر ِ نابم ميدهي؟

مانده ام پشت ِ در ِ چوبي، "بفرما"يي بگو

تشنه هستم از سفال ِ کوزه آبم ميدهي؟

تا نلرزم بيش از اينها در شب ِ موهاي ِ تو

از دو چشم ِ روشن ِ خود آفتابم ميدهي؟

نم نم ِ باران ِ انگور است و عطر ِ کاهگل

دست در دست ِ نسيمت پيچ و تابم ميدهي؟

زخمه برميداري از دل چين به چين با دامنت؟

رقص ِ پرشور ِ دف و چنگ و ربابم ميدهي؟

بيتي از لبهاي ِ من بر بيتي از لبهاي ِ تو

يک رباعي سهم ِ اين حال ِ خرابم ميدهي؟

ميهمانم ميکني با نان ِ داغ ِ گردنت؟

زير ِ پيراهن دو تيهوي ِ کبابم ميدهي؟

اينهمه اخترشناسي برده اي ارث از پدر

ماه ِ من! از آسمانت يک شهابم ميدهي؟

راز ِ تقويم ِ جلالي در قد ِ موزون ِ توست

در گذر از غم شماري ها شتابم ميدهي؟

ميگذاري بالش ِ بازوي ِ خود زير ِ سرم؟

خسته ام بر روي ِ سينه جاي ِ خابم ميدهي؟

گزمه هاي ِ مست ِ سلجوقي نيافتد چشمشان

چهره مي پوشاني و کمتر عذابم ميدهي؟

مادرم را ميفرستم سمت ِ نيشابورتان

در دل ِ تاريخ، يک "بله" جوابم ميدهي؟

شهراد ميدري